nəsəb

is. <ər.> Mənşə, nəsil, soy, əcdad silsiləsi (çox vaxt «əsil-nəsəb, əslü-nəsəb» şəklində işlənir). Əslü-nəsəbim sənə əyandır; Hökmüm neçə min evə rəvandır. F.. <Heydər bəy:> Zatında şübhə olanlar öz nəsəbləri üçün şəhadətnamə qayırarlar. M. F. A..